Overeenkomst tussen een oude keukenstoel en een authentieke presentatie

Onlangs hebben Jelle en ik een schattig tuinmeubel gekocht, samen met onze buren. Die staat nu op de galerij van ons appartementencomplex, tussen beide huizen in. Gezellig om te zien én fijn om op te zitten als de vroege ochtend- of late avondzon er op schijnt.

Het afgelopen weekend heb ik het bankje in de beits gezet. Zodat hij er ook gezellig uit blíjft zien. Terwijl ik in overal (als Poldermeisje heb je er natuurlijk een in huis 😉 ) met verfkwasten in de weer was, moest ik opeens denken aan iets van vroeger, thuis op de boerderij.

Wij hadden houten keukentafel stoelen. Een set van 6 met een rieten zitting en hoge rugleuning. Onderdeel van een meubelset die mijn ouders, volgens mij voor hun huwelijk, cadeau hebben gekregen. We hebben het over begin jaren ‘90, toen zowel de stoelen als het huwelijk van mijn ouders nog intact waren. 

Tussen de set van 6 zat 1 stoel die nét een beetje anders was. Een van de latjes in de rugleuning zat namelijk los en kon bewegen. Het maakte een klapperend geluid als je er aan zat. Het viel niet echt op, was niet echt storend en de stoel zat er niet anders door. Maar door dat éne ‘steekje’ los wist ik altijd precies waar die stoel stond. En door die herkenbaarheid merkte dat ik die stoel veel leuker vond dan de anderen. Het liefst had ik dat hij op ‘mijn’ plek stond. Zodat ík er op zat met eten.

Herken jij het, dat je een voorkeur hebt voor iets dat net even anders is? Een enkele klaproos in een veld vol margrietjes? Die ene mok in de kast met een afwijkende vorm of vlek? Die plant met die afwijkende vorm?

Ik realiseerde mij met verven dat ik vroeger onbewust al de dingen waardeerde die iets anders zijn dan andere. En ik moest grinniken bij de gedachte dat ik vandaag de dag, in mijn werk als presentatietrainer, mensen wil laten presenteren zoals die stoel met dat losse plankje.

Als het gaat om presenteren merk ik dat mensen op zoek gaan naar ‘hoe het hoort’. Presentaties en vaardigheden van collega’s afkijken om ze zelf toe te (leren) passen. Er zijn zoveel van hetzelfde soort presentaties… Ik mis vaak de eigenheid van de spreker in het verhaal. Zijn of haar persoonlijkheid. Dat ene symbolische losse plankje dat die persoon ánders maakt dan de rest…

Mijn streven is altijd de mens te ontdekken achter het gedrag dat hij / zij vertoont. Daarmee bedoel ik dat ik moeite wil doen om te begrijpen wat iemand beweegt. Ieder mens is uniek. En het is zo gaaf om die uniekheid terug te zien in communicatie met elkaar! Ook op het podium. Juist op het podium. Ik gun het iedereen zo zichzelf te zijn… Ook jou. Omdat je in deze wereld alleen het verschil nog moet willen maken door je pure zelf te zijn.

Welke spreker spreekt jou aan om zijn / haar persoonlijkheid? Boeit jou, raakt jou, inspireert jou met zijn / haar woorden? En zijn er ook mensen die jij wel eens hoort spreken die helemaal niets bij jou los maken? Ga voor jezelf eens na, kan dat laatste te maken hebben met een gebrek aan authenticiteit?

Ik zal mijn klanten altijd helpen dat ene losse plankje in hun persoonlijkheid op te zoeken. En ze vervolgens de juiste tools aanreiken om vanuit die authenticiteit hun boodschap zo goed mogelijk over te brengen. In de Online Speechacademy bijvoorbeeld. Alles om ervoor te zorgen dat de professional, met dat éne losse plankje, nog lang in een positieve herinnering zal blijven van de mensen in de zaal. Zodat ze er jaren na de presentatie nog eens aan terug denken, als ze bijvoorbeeld een tuinbankje in de beits zetten. ?

Het bankje staat er weer mooi bij. Klaar om de laatste nieuwtjes op te delen onder het genot van de lekkerste cappuccino van Zwolle (die van de buurvrouw).

Ben je toevallig in het centrum van Zwolle te vinden binnenkort? Kom dan vooral eens buurten!